Peggy
"Wat ik lastig vind, is dat werk en privé nu niet gescheiden zijn"
Peggy van Gerven
Lichtenvoorde
Gezinscoach en gedragsdeskundige
Mijn werk ontplofte ineens. Ik werk in de hulpverlening als gezinscoach en gedragsdeskundige en het is door de corona toestand veel drukker dan normaal. Om me heen zie ik dat zoveel mensen thuis zitten en niet kunnen werken en ik maak overuren. In het begin overzag ik het even niet, want op hetzelfde moment waren de kinderen ook ineens thuis van school en moest ik helpen met huiswerk en opdrachten. Ik had het gevoel alsof ik overal tekort schoot, maar zo onderhand hebben we er iets meer ritme in.
Mijn partner is Zzp’er en werkt vanaf z’n eigen kantoor. Meestal neemt hij ‘s ochtends onze kinderen mee naar zijn kantoor. Daar werken ze dan met z’n drietjes, zodat ik thuis de handen vrij heb. Normaal gesproken ga ik veel op huisbezoeken, maar nu gaat bijna al m’n werk telefonisch of via beeldbellen. De telefoon staat roodgloeiend, op een gegeven moment kreeg ik hem niet eens meer aan. Oververhit.
Wat ik lastig vind, is dat werk en privé nu niet gescheiden zijn. Normaal gesproken vind ik het heerlijk om op huisbezoek te gaan, daarna de auto in te stappen, alles even van me af te schudden en door te gaan naar de volgende afspraak of naar mijn eigen gezin. Zo heb ik telkens een momentje om op te laden en m’n hoofd vrij te maken. Dat mis ik nu heel erg. Ik ga van het ene belletje naar de volgende en vind het veel lastiger om het werk neer te leggen. Het eerste weekend heb ik de werktelefoon aan gelaten. Dat doe ik normaal nooit.
Ik vind het wel heel fijn dat ik er zo voor mensen kan zijn. De nood is hoog. Sommige van mijn cliënten had ik al, maar er komen ook veel nieuwe gezinnen binnen. Bijvoorbeeld doordat school geen contact krijgt met de kinderen of ouders en dan wordt dit doorgegeven aan de gemeente. Als mensen zelf contact zoeken is de nood vaak hoog. Maar het is niet allemaal kommer en kwel, er gebeuren ook veel mooie dingen. Laatst had ik een bijzonder gesprek met een moeder, haar tienerdochter was verliefd en ze wilde weten hoe daar in deze periode mee om te gaan. Ik krijg veel energie van m’n werk en hoop ook dat mensen weten dat ze echt aan de bel kunnen trekken als ze er even niet uitkomen. Dit is een lastige tijd voor iedereen, niets om je voor te schamen.
"Ik kan wel zeggen dat Stef Stuntpiloot ons ‘corona spel’ is geworden. Een moment van volledige ontspanning en lachen, dan komt de stress er wel uit."
De uitdaging in m’n werk zit hem voor mij op dit moment vooral in het telefonische, want ik kan de mensen niet lezen en ze zijn toch iets minder open aan de telefoon. Aan mij de taak om tot de kern te komen en een goede inschatting te maken van de hulp die nodig is. Vaak als de schaamte wegvalt en mensen zich open durven stellen, dan kan ik echt iets doen. De samenwerking met de verschillende gemeentes en instellingen hierin is trouwens heel goed. Als je de hele dag alleen zit kun je die collegialiteit ook wel gebruiken.
Ondertussen heb ik geleerd kaders te stellen. Mijn eigen gezin heeft me ook nodig. Ons gezinsmomentje is na het eten. Dan gaat de telefoon uit en spelen we vaak een spelletje. Ik kan wel zeggen dat Stef Stuntpiloot ons ‘corona spel’ is geworden. Een moment van volledige ontspanning en lachen, dan komt de stress er wel uit.
Ik kijk er enorm naar uit dat ik straks wel weer op huisbezoek mag. Daarnaast zou ik het ook heerlijk vinden om met vriendinnen of familie op een terrasje te zitten. Soms ben ik aan de telefoon echt uitgepraat, ik praat de hele dag al. Samenzijn is toch anders. Dat lijkt nog even te duren, maar waar ik nu al heel blij mee zou zijn is gewoon een rondje wandelen. Even alleen zijn. Om dan daarna met de kinderen en m’n partner een filmpje te kijken en lekker op de bank in slaap vallen.
een steentje bijdragen?
steun ons project met een donatie
Lees jij de verhalen van project BINNENKIJKEN ook graag en zou je willen bijdragen aan ons werk? Te gek, want dat kan nu door een donatie over te maken. Hiermee zijn wij als Zzp’ers enorm geholpen in deze onzekere tijden. Op naar nog veel meer mooie verhalen!
