Zo zie ik het nu ook. Milan behoort tot de risicogroep en we willen er alles aan doen om hem en Lieke veilig te houden, dus dat betekent veel binnen blijven en weinig bezoek. Hij kan niet met vriendjes spelen en alleen onze ouders en schoonouders komen op bezoek, mits ze gezond zijn. Het is pech dat we opnieuw een ongewone kraamperiode hebben, maar toch genieten we ook heel erg van deze periode. De kleine dingen als af en toe een blokje om. Mensen in de buurt weten van onze situatie, dus ze houden bewust afstand, wat heel fijn is. Verder is het heerlijk om te zien hoe trots Milan is op z’n zusje en als we een spelletje spelen, zit ze lekker bij mij of bij hem op schoot. Mijn partner kan z’n werk als hovenier nog gewoon blijven doen, dus het is goed dat dat doorgaat. Overdag vliegt de tijd voorbij met het schoolwerk van Milan, tussendoor de fles voor Lieke, een blokje om en een spelletje. Zo hebben we iedere dag wel een doel. Ergens is het voor mij ook niet verkeerd, deze rust. Ik hou van mensen om mij heen, maar plan daarom ook nog weleens teveel in. Nu moet ik even bewust op de rem en als ik mensen mis dan ga ik gewoon videobellen.