Het was midden in de coronaperiode dat ik bij Dinie (91) en Herman (93) op bezoek ging met mijn camera. Na goed overleg met zoon Herman besloten we om het toch door te laten gaan. Een beetje spannend vond ik het wel met de pandemie, maar op afstand met mondkapje en testen vooraf moest het goed komen.

Mantelzorgers Herman en Martha hadden hen aangemeld voor het project. “Herman kookt meestal, zorgt voor de planten en helpt Dinie waar hij kan. Dinie puzzelt en snijdt de groente. Ook maakt ze graag een pan groentesoep.” aldus zoon Herman die wekelijks de boodschappen doet en de administratie voor ze bijhoudt. “Martha houdt zich vooral bezig met de verzorgende kant. Als er ergens problemen mee zijn, kan er altijd op hun hulp gerekend worden.”

Bij binnenkomst maakt mijn hart meteen een sprongetje. De zorgzaamheid voor elkaar, op deze leeftijd, vind ik heerlijk om te zien. Een fijn idee dat dit op die leeftijd nog steeds bestaat. Prachtig om te zien hoe zij met elkaar de dag door brengen en elkaar helpen met heel kleine dingen. In alle verhalen die voorbij kwamen was er een soort van respect en trots naar elkaar. Vooral Dinie, die graag op de praatstoel zit vertelde vele verhalen over vroeger. Ik besef tijdens deze shoot hoe mooi het is om samen oud te mogen worden.