Nicole
"Het raakte me direct. Dit is waar ik nu in wil geloven."
Nicole Rouwmaat
Groenlo
Jeugd- en jongerenwerk Winterswijk
Ik ben echt een Prutje Peter, dus tot zover kan ik mezelf nog heel goed vermaken. Ik heb ook het geluk dat m’n werk gewoon doorgaat. Wel in een andere vorm, meer achter de schermen. Ik werk voor de gemeente Winterswijk, jeugd en jongerenwerk en daarnaast ook voor het preventieplatform jeugd. We kunnen nu niet fysiek samenkomen, maar Zoom is een fantastisch fenomeen voor vergaderingen. Ik zat laatst in een zoom afspraak met een collega en m’n partner liep langs en wees naar m’n bovenlip, zie ik ineens in beeld dat ik een snorretje had staan van de pen die lekte. Genant. Maar ik merk ook dat het ergens wel een band schept, we krijgen allemaal een kijkje in elkaars leven. De een zit op zolder te bellen, bij de ander komt de partner met de wasmand langslopen. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje.
Behalve zoom, kan sowieso veel van ons werk online uitgevoerd worden. Zo zoeken we de jongeren nu vooral op social media op. Daar heb ik gelukkig twee jongere collega’s jongerenwerkers voor, want ik ben ondertussen al bijna tante Nicole, dus de jongere garde pakt dat op. Ik begrijp dat veel ouders het zwaar hebben met de kinderen constant thuis, maar het is voor veel kinderen ook niet makkelijk. Daarom houden we voor deze kinderen en jongeren graag de deur open voor een gesprek. Voor de ouders hebben we op de website: www.preventieplatformjeugd.nl een speciale corona pagina gemaakt met allerlei tips en handvatten. Ook hebben we van het scheidingsloket nu tijdelijk een digitaal loket gemaakt, zodat mensen daar hun vragen kunnen stellen. Bijvoorbeeld: Hoe houd je het thuis nog een beetje gezellig samen? Sommige mensen zitten in een lastig parket. Wat als je net van plan was te scheiden en je zit nu alsnog samen? Wij helpen de ouders graag, zodat we daarmee ook de kinderen weer kunnen helpen.
"Iedere ochtend om tien uur zit ik buiten bij m’n voordeur op een bankje en ga ik samen met een paar buren koffie drinken op afstand. Ik voel me bijna een beetje de buurtburgemeester."
Ik vind het eigenlijk wel leuk om zo m’n werk achter de computer en met de handen werken af te wisselen. Normaal kom ik daar niet aan toe. Sowieso merk ik nu dat ik normaal toch best gehaast leef. Ik vind heel veel leuk, dus ik was altijd aan het vliegen en daardoor voelden de leuke dingen soms bijna als ballast. Maar een balans opmaken over wat je belangrijk vindt, terwijl je haast hebt, is best lastig. Ik vind het heerlijk om lekker samen te koken en eten en daar nemen we nu ook uitgebreid de tijd voor. En iedere ochtend om tien uur zit ik buiten bij m’n voordeur op een bankje en ga ik samen met een paar buren koffie drinken op afstand. Ik voel me bijna een beetje een buurtburgemeester. Laatst hoorde ik ook dat ze een straat verderop een buurtbingo hadden gedaan. Geweldig toch! Ik hoop dat we dit soort dingen blijven doen, beetje naar elkaar omkijken. Noaberschap als religie. Als we allemaal eens links en rechts van ons kijken, dan zijn er zoveel problemen opgelost.
Tot nu toe heb ik nog geen lastige momenten gehad. Alleen tijdens het boodschappen doen krijg ik stress. Ik verkramp gewoon als ik binnenloop, omdat ik het graag goed wil doen. Laatst was ik op een verpakking aan het lezen welke ingrediënten ik nodig had en dan voel ik me zo opgejaagd dat ik thuiskom en de gehakt weer vergeten ben. Maar goed, zo hou ik mezelf wel bezig. En dat vind ik ook wel fijn. Ik kan voor mezelf wel de voorspelling maken dat als het huis tip top in de verf zit, het behang op de muur en het onkruid tussen de stoeptegels weg is, dan word ik onrustig. Als de energie niet weg kan, dan ga ik misschien wel piekeren. Al geeft het ook ruimte om mooie dingen te lezen.
Zo las ik laatst de quote van Marilyn Monroe:
"“Sometimes good things fall apart so better things can fall together.”"
Het raakte me direct. Dit is waar ik nu in wil geloven.
