Jorieke

"Ik denk dat we allemaal een beetje onze weg zochten en achteraf zie ik het ook als een paniekreactie."

Project Binnenkijken verhalen uit Oost Gelre
Project Binnenkijken verhalen uit Oost Gelre

Jorieke Philippi
Lichtenvoorde
Fotograaf

April, mei en juni zijn normaal de maanden dat je gaat knallen als fotograaf. Ik heb echt lopen brullen toen, na de tweede persconferentie van Mark Rutte en het RIVM, duidelijk werd dat we ons zeker tot 1 juni aan deze maatregelen moeten houden. Ineens was m’n agenda leeg. Geen bruiloften, geen grote groepen, niet meer samen de deur uit. Dat vind ik wel heel jammer ja.

Project Binnenkijken verhalen uit Oost Gelre

In de week ervoor was het nog even aftasten wat wel of niet kon. Ik had nog een aantal mini-shoots gepland. Deze zouden buiten plaatsvinden, met kleine groepen mensen en ik zou op afstand kunnen schieten. Omdat ik de regels van het RIVM kon aanhouden, had ik op social media geplaatst dat m’n shoots door zouden gaan, mits iedereen gezond was en zich er comfortabel bij zou voelen. Daar kreeg ik best veel commentaar op van collega’s die het echt niet vonden kunnen. Op dat moment was ik er behoorlijk van geschrokken en ook wel verdrietig. Ik denk dat we allemaal een beetje onze weg zochten en achteraf zie ik het ook als een paniekreactie. Ik heb gereageerd op hun reacties en daarna heb ik zelfs met aantal van de fotografen die reageerden gebeld om het uit te praten. Dat vond ik wel heel fijn, nu is de lucht geklaard. Uiteindelijk was het natuurlijk voor iedereen een zoektocht naar wat wel of niet kon.

Project Binnenkijken verhalen uit Oost Gelre
In het begin durfde ik daarom niets meer online te plaatsen, iedereen heeft tegenwoordig een mening. Normaal vind ik het juist zo leuk om m’n werk te delen en daar haal ik ook veel nieuwe klanten uit. Gelukkig heb ik lieve collega-fotografen in de buurt en ik bel ze dan op om te vragen, goh, hoe ga jij hiermee om? Ondertussen zie ik dat veel collega’s het werk weer deels oppakken. Bijvoorbeeld met raam-shoots, zoals bij dit project, of met hele kleine groepjes. Ik krijg langzaamaan ook weer aanvragen binnen voor gezins-shoots of zwangerschaps-shoots. Ik denk dat de eerste paniek voorbij is en mensen rustig voor zichzelf nadenken waar ze zich comfortabel bij voelen. Met gezinnetjes, buiten en op afstand durf ik het weer aan. Eigenlijk vind ik een bezoekje aan de supermarkt veel enger dan dat. Er komen daar zoveel mensen bij elkaar en dan is het gewoon lastig om afstand te houden.

"Ik vind het bijzonder om te zien hoe snel je kunt schakelen en je ook wel weer met kleine dingen kunt vermaken"

Gelukkig hebben wij thuis alle ruimte. We wonen buitenaf en dat is op dit moment echt een cadeautje. Normaal als ik druk ben dan vloek ik er weleens op, want er is altijd werk, maar met 600 vierkante meter grond om het huis hoef ik me nu in ieder geval niet te vervelen. Ik kan zo een dag, week of wie weet nu wel langer, bezig zijn in de tuin of moestuin. Iedere ochtend loop ik naar het kippenhok voor de eitjes, echt een geluksmomentje. En de kinderen kunnen lekker een balletje trappen. Ik vind het soms ook nog wel relaxed, deze periode is minder aanpoten, iets meer ontspannen. Al merk ik dat het ook wel chaotisch is voor me. Ik heb ADHD en functioneer goed met veel structuur. Met de kinderen thuis met hun schoolwerk en zelf geen vaste opdrachten is die structuur een beetje weg.
Project Binnenkijken verhalen uit Oost Gelre

Alleen het werk voor Promotie Lichtenvoorde loopt nu wel door voor mij. Daarvoor heb ik samen met Anja kooplokaallichtenvoorde.nl gemaakt, zodat ondernemers toch nog online kunnen verkopen. Ik heb met veel ondernemers even een praatje gemaakt en dan voel je toch dat je er niet alleen voor staat. Het is natuurlijk niet fijn dat we er allemaal inzitten, maar het sterkt wel.


Ik vind het bijzonder om te zien hoe snel je kunt schakelen en je ook wel weer met kleine dingen kunt vermaken. Al kijk ik er wel enorm naar uit dat we de deur weer uit mogen. Ondertussen heb ik m’n ouders een hele tijd niet gezien. M’n moeder is flink ziek geweest. Of het corona was? Zeg het maar, zolang er niet getest is weet je het natuurlijk niet maar het zou goed kunnen. En met m’n schoonouders zijn we voorzichtig gezien ze in de risicogroep vallen, dus ook daar gaan we nu niet naartoe. De komende tijd zal het nog wel even zo blijven, maar ik kan niet wachten tot we weer naar buiten mogen. Mensen zien en groepen fotograferen, want dat is toch wel wat ik het allerliefste doe.

een steentje bijdragen?

steun ons project met een donatie

Lees jij de verhalen van project BINNENKIJKEN ook graag en zou je willen bijdragen aan ons werk? Te gek, want dat kan nu door een donatie over te maken. Hiermee zijn wij als Zzp’ers enorm geholpen in deze onzekere tijden. Op naar nog veel meer mooie verhalen!